Vorige week vrijdag was ik op het congres Positieve Psychologie en Positieve Gezondheid. Ik ben altijd geïnteresseerd in positieve psychologie; ik pas het veel toe tijdens mijn coaching. Tijdens het congres werd stil gestaan bij hoe positieve psychologie kan bijdragen aan positieve gezondheid. Dus je begrijpt dat ik hier graag naar toe wilde gaan.

Solo en hebberig

Ik ga altijd alleen naar congressen. Het is heel gezellig om met iemand te gaan, maar ik merk dan dat ik blijf plakken bij die persoon en daar is natuurlijk niets mis mee. Maar ik ben op een congres om ook mensen te ontmoeten en dingen te leren. Dus wandel ik om 9 uur de Reehorst binnen en zie dat ik dat het nog lekker rustig is. Een ander voordeel, wat ik nog weet van vorige keren van dit congres, is dat je altijd wel wat meekrijgt. In dit geval allemaal oudere uitgaven van diverse tijdschriften, waaronder ook de laatste editie van het Tijdschrift van Positieve Psychologie. En weet je? Daar word ik hebberig van; op een goede manier hoor! Allemaal kennis die ik mag gaan doorlezen en ik ben op zo’n moment ook niet kieskeurig; alles mag mee! En zo loop (meer huppelend van geluk) ik over de informatiemarkt, met mijn extra tasje in de hand (die ik al uit voorzorg in mijn handtas had gedaan) en merk aan het gewicht dat hij steeds zwaarder wordt. Maar denk ik bij mijzelf, die kilo’s kennis komen wel goed terecht, al is deze gedachte vooral om mijn gedrag goed te praten…

Selectieve ‘dates’

Na het kopen van een boek bij één van de vele uitgevers, neem ik een kopje koffie en wandel ik rustig naar de grote theaterzaal waar het ochtendprogramma plaatsvindt. Dit is het moment van de kennismakingen. Het is altijd afwachten naast wie je gaat zitten; ik ben stiekem een beetje selectief en ja sorry, ik let op hoe iemand mij aankijkt. Kleding, haar, man of vrouw etc. dat maakt mij niet uit. Maar een glimlach en een open blik, ja daar word ik door aangetrokken. Mijn eerste tijdelijk ‘date’ was erg aardig; zij deed op dit moment als psychologe onderzoek naar welbevinden en eenzaamheid bij ouderen. We hadden een geanimeerd gesprek, wat echter bruut werd doorbroken door de dagvoorzitter.

Stil en huh!

Het eerste deel van het ochtendprogramma was interessant; Jan Wahlburg en Carl Verheijen (ja die schaatser) waren de sprekers. Carl is mededirecteur van iPH (instituut for Positive Health) en hij wil de beweging van positieve gezondheid in Nederland een boost geven. Na de pauze besluit ik toch ergens anders te gaan zitten. Ik zit nog even lekker in mijn boekjes te bladeren, als een oudere man naast mij staat. Even de situatie schetsend; voor mij drie lege rijen en achter mij nog meer lege rijen. Hij vraagt mij of ik er net ook al zat; tja nee dus. Of ik even wilde opschuiven, want hij wilde daar zitten…. Ookeeh, maar ik ben de beroerdste ook niet dus dat doe ik. We zitten even een paar minuten stil naast elkaar, als ik dan toch maar vraag hoe hij het tot nu toe vindt. En zo begint mijn tweede tijdelijke ‘date’. Het is een interessante man. Even had ik een momentje van huh, toen hij begon over dat hij het einde van de wereld zag aankomen, maar verder geweldig met hem gelachen.

Gênante vragen en dilemma’s

In het tweede deel van de ochtend sprak Aukje Nauta. Van haar moesten wij een nummer in gedachten nemen en bij dat nummer hoorde een vraag en die vraag zou je bespreken met je buurman. Ik had natuurlijk een zeer gênante vraag die ging over seks!!! Ik heb snel een andere vraag gekozen, er zijn ook voor mij grenzen in het bespreken van privézaken met vreemden. We zijn in korte tijd veel van elkaar te weten gekomen, zelfs over een dilemma waar hij mee worstelde, omdat hij het graag goed wilde doen. Het is een worsteling waar wij allemaal mee worstelen, of wij nu 28, 45 of 67 jaar zijn: we willen het allemaal goed doen ook al is het niet altijd voor ons zelf. Het ochtend programma werd afgesloten door Semiha Denktas met een historische reis door de gezondheid van toen tot nu.

Psychologisch kapitaal

In de lunchtijd heb ik heerlijk gegeten, eerlijk gezegd bijna gebunkerd, zoveel lekkers! Hier en daar een praatje gemaakt, mensen gekeken en toch even op een rustig plekje gaan zitten. Na de lunch begonnen de workshops. Mijn eerste workshop was bij Matthijs Steeneveld. Hij heeft pas een boek geschreven en zijn workshop ging over het vergroten van het psychologisch kapitaal. De workshops zijn vaak interactief, dus ook hier weer allemaal opdrachten met tijdelijke ‘dates’. Mooie openhartige en soms ook ontroerende verhalen, die te maken hebben met hoop, optimisme, veerkracht en zelfvertrouwen. Ik vond het bijzonder hoe eenvoudige vragen je zo aan het denken zetten.

Creativiteit en imaginatie

De tweede workshop was van Jan Taal. Zijn workshop ging over imaginatie en creatieve expressie bij kanker en chronische ziekte. Je begrijpt dat ik deze niet aan mijn neus voorbij wilde laten gaan. Hier vertelde Jan over een aantal trajecten waarbij hij zijn verbeeldingstoolkit had gebruikt. Volgens hem, en ik geloof dat ook, kan door creativiteit en imaginatie draag- en veerkracht ontwikkeld worden. Dit keer zat ik naast een vrouw die borstkanker had gehad en die haar eigen manier had gevonden om er mee om te gaan. Zij was benieuwd wat de verbeeldingskit haar nog verder kon bieden. Wij hebben samen fotokaarten getrokken en getekend en elkaars verhaal erbij verteld. Tijdens mijn coaching gebruik ik ook graag creativiteit, wat mooi dat die verbeeldingstoolkit bestaat en wat een supermooie foto’s.

Weekend

En zo liep een bijzondere dag vol inzichten, nieuwe geleerde kennis, kennismakingen en mooie verhalen tot een einde. Op weg naar huis zoemde alles nog lekker door mijn hoofd heen, totdat ik de radio aanzette en ik lekker keihard meezingend met de muziek richting Apeldoorn reed en zo voldaan aan het weekend kon beginnen.