Overweldigende emoties

startmoment

[one_fifth][/one_fifth][three_fifth]

De afgelopen tijd is het mij weer vaak overkomen; emoties.  Misschien is het ook wel de tijd van het jaar, de overgang tussen de zomer en de herfst. Voor mij voelt dat als een soort afscheid. Maar ik dwaal een beetje af. De laatste tijd maken mijn traanbuisjes weer overuren; ik jank om van alles. Over een passage uit een boek, een film op TV (dat kan ik trouwens altijd wel…), een YouTube filmpje op Facebook of een mooi liedje met een pakkende tekst. En dan vooral een beetje stiekem als er iemand in de kamer is, want ik wil niet dat iemand dat ziet. Niet omdat ik mij schaam, maar vooral om dat ik het een persoonlijk moment vind. Ik wil niet hoeven uitleggen waarom ik zo geraakt ben.

Overweldigende emoties

startmomentVoor mij is het in deze situaties niet moeilijk om mijn emoties weer in de hand te krijgen. Ik haal diep adem en pink een traantje weg en het is weer over. Maar emoties kunnen je altijd overvallen. Hoe sterk je ook in je schoenen staat. Emoties zijn wel heel belangrijk om dingen te verwerken; zowel positief als negatief. En voor iedereen werkt dit weer anders en ook is iedere situatie anders. Met andere woorden, emoties zijn uniek en niet vergelijkbaar met elkaar.

Soms overweldigen je de emoties en lukt het je niet om altijd goed de controle terug te krijgen. Dat is ook niet gek natuurlijk. Als je leven op de kop staat, je het idee hebt dat je lijf je in de steek heeft gelaten en je omgeving ‘bemoeit’ zich er ook nog mee. Dan werkt tot 10 tellen echt niet meer.

 

 

Wisselende emoties

Het maakt het ook nog niet makkelijker op dat het ook behoorlijk wisselt. Dus het ene moment voel je je dankbaar dat je er nog bent en heb je echt wel geluksmomenten, maar dat kan opeens omslaan naar boosheid over dat dit jou overkomt of voel je je enorm onzeker over jouw toekomst. Ik hoef je vast die achtbaan niet uit te leggen met meer voorbeelden.

Hoe krijg je die controle weer terug?

startmomentHet is belangrijk dat je blijft praten met de mensen om je heen. Zij kunnen niet raden wat er in je om gaat en kunnen jou zo niet helpen en ondersteunen op de manier zo als jij dat zou willen. Zeker tijdens behandelingen voor je ziekte ga je maar door. Je hebt eigenlijk ook weinig keuze; je spreekt een oer overlevingskracht aan. Jouw energie zal hier vooral op gericht zijn. Ook jouw omgeving is gefocust op die behandeling. Jij hebt hier een belangrijke signaalfunctie. Vind je het lastig om iedereen daar mee ‘lastig’ te vallen? Maak dan een keuze van een paar mensen, waar je grenzeloos vertrouwen in hebt en vraag of zij jouw anker mogen en willen zijn. Is dit te moeilijk of te persoonlijk? Denk dan eens aan lotgenoten groepen, deze zijn vaak online te vinden of vraag erna bij je hulpverleners.

 

Wat dacht je van schrijven?

Een andere middel is het om het van je af te schrijven; in een dagboek of een blog. Bij een blog kunnen anderen reageren op je verhalen en kom je zo ook in contact met anderen. De reacties kunnen ook heel waardevol voor je zijn.

Wil je er met iemand over praten die emotioneel er niet bij betrokken is, maar wel begrijpt waar je mee worstelt en die je kan ondersteunen? Laten wij dan eens samen kennismaken en kijk of ik jou op mijn manier kan helpen. Laten we een afspraak maken…

 

De emoties zullen voorlopig nog wel blijven, maar door erover te praten of te schrijven en te ontdekken waar de heftigheid vandaan komt, zullen ze je niet meer overweldigen.

startmoment

Emoties horen bij het leven en zijn noodzakelijk om te overleven en te beleven wat op je pad komt. Maar kunnen zeker helpen om te blijven vechten en zo voluit te leven.

[/three_fifth][one_fifth_last][/one_fifth_last]