Het ene moment sta je nog volop in het leven en op het andere moment staat je wereld stil, op zijn kop en word het je duidelijk waar het echt in het leven om gaat. De keiharde realiteit kan je dan voelen in je gehele lijf. Je weet en voelt dat alles waar je je voor in allerlei bochten wrong, voor liet gaan ook al vond je het niets of niet leuk, onbelangrijk is en dat je wilt gaan voor het leven dat je wilt gaan leven.
Confrontatie met je sterfelijkheid
Dat we doodgaan is het enige zekere dat we allemaal hebben in ons leven. Maar we staan er eigenlijk nooit bij stil. We leven maar door, genieten heus wel van onze momenten, maken echt wel herinneringen, maar de meeste tijd gaat gewoon langs ons heen. En als je dan wordt geconfronteerd met dat je zomaar dood kan gaan en dat het jou of jouw dierbaren eerder kan overkomen dan je dacht, komt het hard aan.
Het leven is kwetsbaar
Denken aan doodgaan of de dood kan ons angstig maken en daarom schuiven we die gedachtes eraan liever weg. Je houdt jezelf voor dat het jou niet zou overkomen of bij je gezin. Je staat nog volop in het leven en je voelt je sterk. Je hebt nog alle tijd. Pas na een confrontatie met een sterfgeval of levensbedreigende situatie beseffen we pas hoe bijzonder het leven echt is. Het maakt niet altijd uit hoe gezond je bent, hoe veilig je omgeving en/of je levenswijze is. Het overkomt je; het leven is kwetsbaar.
En toch gaan we weer door
Het gevoel van een bijzonder leven, het sterfelijk zijn, het leven leven zoals je het eigenlijk wilt; is echter maar van korte duur. We vallen weer terug in het leven van alledag en dat is eigenlijk ook niet erg. Tot een volgende confrontatie ons treft en gaan we er weer over nadenken. Maar elke keer verandert er wel iets in jouw doelen, jouw levenswijze, jouw relaties. Misschien kleine nauwelijks zichtbare veranderingen, maar wel richting een betekenisvol leven.
Sta eens vaker stil bij de dood
Het klinkt misschien wat cru of vreemd; het vaker stilstaan bij de dood. Het moment van afscheid kan je echter overvallen. Vroeg of laat moet je afscheid nemen van het leven of van je dierbaren. Sta daar eens bij stil, nu op dit moment. Stel jezelf eens de volgende levensvragen:
- Kijk ik op dit moment terug op een zinvol leven? Wat kan ik nu anders doen?
- Wat zou ik doen als ik nog maar even heb of juist laten?
- Welke wensen heb ik nog?
- Kennen anderen mij echt zoals ik ben?
- Hoe wil ik herinnerd worden?
Het bewust nadenken of geconfronteerd worden van de dood kan je angstig maken, maar ook tot actie aanzetten. Je kan nu al keuzes maken, doelen realiseren, dingen niet meer uitstellen, het leven leven waardoor het nu ook al goed voor je is.
Praten over je gevoelens die je hebt bij doodgaan of levensbedreigende ziektes of situaties vinden veel mensen spannend. Het komt te dichtbij en als het zover is, blijkt het vaak moeilijk om het er met je dierbaren erover te hebben. Het gevoel dat je niet dat leven hebt geleefd wat je eigenlijk wilde leven zit je misschien ook in de weg. Wil jij wat doen met die angsten, wil jij bewust nadenken over je toekomst of heb je een andere vraag? Neem dan contact met mij op.
